(7) แหวนรอง: ตัวยึดชนิดหนึ่งที่มีรูปร่างเป็นวงรีวางอยู่ระหว่างพื้นผิวรองรับของสลักเกลียว สกรู หรือน็อตกับพื้นผิวของชิ้นส่วนเชื่อมต่อ ซึ่งจะเพิ่มพื้นที่ผิวสัมผัสของชิ้นส่วนที่เชื่อมต่อ ลดแรงกดต่อหน่วยพื้นที่ และปกป้องพื้นผิวของชิ้นส่วนที่เชื่อมต่อจากความเสียหายแหวนรองแบบยืดหยุ่นอีกประเภทหนึ่ง ยังสามารถมีบทบาทในการป้องกันไม่ให้น็อตคลายตัวได้อีกด้วย

(8)แหวนยึด: ติดตั้งอยู่ในร่องเพลาหรือร่องรูของโครงสร้างเหล็กและอุปกรณ์ และมีบทบาทในการป้องกันไม่ให้ชิ้นส่วนบนเพลาหรือรูเคลื่อนไปทางซ้ายและขวา

(9) หมุด: ส่วนใหญ่ใช้สำหรับการวางตำแหน่งชิ้นส่วน และบางส่วนยังใช้สำหรับการเชื่อมต่อชิ้นส่วน การยึดชิ้นส่วน การส่งกำลัง หรือการล็อคตัวยึดอื่น ๆ

(10) หมุดย้ำ: ตัวยึดชนิดหนึ่งที่ประกอบด้วยหัวและแกนตะปู ซึ่งใช้ในการยึดและเชื่อมต่อสองส่วน (หรือส่วนประกอบ) ด้วยรูทะลุเพื่อให้เป็นทั้งชิ้นการเชื่อมต่อรูปแบบนี้เรียกว่าการเชื่อมต่อแบบหมุดย้ำ หรือเรียกสั้นๆ ว่าหมุดย้ำเป็นการเชื่อมต่อที่ไม่สามารถถอดออกได้เพราะการที่จะแยกสองส่วนที่เชื่อมติดกันนั้น หมุดย้ำบนชิ้นส่วนจะต้องแตกหัก

(11) คู่ชุดประกอบและข้อต่อ: ชุดประกอบหมายถึงประเภทของตัวยึดที่ให้มาร่วมกัน เช่น สกรูเครื่องบางตัว (หรือโบลต์ สกรูที่จ่ายเอง) และแหวนรองแบบแบน (หรือแหวนรองสปริง แหวนรองล็อค)คู่เชื่อมต่อหมายถึงประเภทของตัวยึดที่มาจากการรวมกันของสลักเกลียว น็อต และแหวนรองแบบพิเศษ เช่น คู่การเชื่อมต่อสลักเกลียวหัวหกเหลี่ยมที่มีความแข็งแรงสูงสำหรับโครงสร้างเหล็ก

(12)ตะปูเชื่อม: เนื่องจากตัวยึดที่ต่างกันประกอบด้วยแท่งขัดเงาและหัวตะปู (หรือไม่มีหัวตะปู) พวกมันจึงถูกยึดและเชื่อมต่อกับชิ้นส่วน (หรือส่วนประกอบ) โดยการเชื่อมเพื่อเชื่อมต่อกับส่วนอื่น ๆ